یکشنبه، خرداد ۲۷، ۱۳۹۷

آب یا گندم

گندم محصول استراتژیکی میباشد که همیشه در معادلات بین الملی نقش مهمی داشته و از دیرباز مورد توجه دولتها و حاکمان برای نشان دادن قدرت استقلال و اقتصادیشان میباشد.اما در این مقال به این موضوع میپردازیم که در شرایطی که دچار کمبود آب و بحران کاهش منابع ابی هستیم، آیا همچنان گندم محصول استراتژیک به حساب میاید و یا خیر.

دبیرکل کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران با اشاره به مصرف بالای گندم در ایران گفت: این دانه با مصرف سرانه ۱۷۰ کیلوگرم در سال، سهمی مهم در تامین غذای مردم ایران و گندم به‌طور میانگین ۴۰ تا ۵۰ درصد از کالری و نیمی از پروتئین  مورد نیاز ایرانیان را تامین می‌کند. با توجه به جمعیت ۸۰ میلیونی کشور، رقم سالانه حدود ۱۳ میلیون تن نیاز گندم کشور میباشد.

حدود ۶.۲ میلیون هکتار در کشور به کشت گندم اختصاص دارد که بیش از ۵۰ درصد کشت کشور را به خود اختصاص میدهد. از این میزان ۳۵ درصد کشت به کشت ابی اختصاص دارد و ۶۵ درصد به کشت دیم. ولی در میزان تولید دقیقا برخلاف این ارقام ۷۰ درصد تولید گندم به کشت ابی بستگی دارد . بر اساس ادعای مشاور وزیر کشاورزی، آقای اسماعیل اسفندیاری، امسال میزان تولید گندم کشور حدود ۱۲.۵ میلیون تن میباشد که به گفته ایشان به مرز خودکفایی رسیده است
این میزان تولید گندم در کشور با قیمت خرید تضمینی ۱۴۶۳۰ ریال از کشاورزان خریداری خواهد شد، یعنی مبلغ  ۱۸۲۸۷۵۰۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال  
برای تولید هر کیلو گندم به طور میانگین  رقم ۱۵۰۰ لیتر یا ۱.۵ متر مکعب آب استفاده میشود. اگر تنها این میزان را برای تولید کشت ابی گندم محاسبه کنیم، به رقم   ۱۳۱ میلیارد متر مکعب میرسیم
راندمان مصرف آب در بخش کشاورزی حدود ۳۰ درصد میباشد که این به معنی هدر رفتن سالانه حدود ۹۰ میلیارد متر مکعب آب است .

 قیمت جهانی گندم به طور میانگین حدود ۲۴۰ دلار هر تن میباشد ، یعنی هر کیلو حدو ۲۴ سنت میباشد که اگر با رقم دلار ۴۲۰۰ تومن محاسبه شود ، هر کیلو خرید گندم حدود ۱۰۶۰۰ ریال خواهد بود. یعنی چهارصد تومن کمتر از خرید تضمینی .

حال با توجه به نیاز ابی شدید کشور، هزینه های انجام شده و تولید حدود ۸.۵ میلیون تن گندم ابی  ، میتوان نتیجه گیری کرد که تا زمانیکه راندمان مصرف آب در کشور حداقل به ۶۰ درصد نرسد ، تولید گندم به روش ابی در داخل کشور نه تنها صرفه اقتصادی ندارد، بلکه ضرر اقتصادی، زیست محیطی و افزایش خشکسالی را شامل میشود. در واقع در ایران بایستی حدود ۴ تا ۵ میلیون تن گندم از منابع کشت دیم تامین شود و مابقی بصورت واردات تامین شود که هم عملا وابستگی استراتژیکی به گندم وارداتی را کاهش میدهد و هم کشور را دچار تنش ابی نمیکند.

منتشر شده در کیهان لندن 
https://kayhan.london/fa/1397/03/23/آب-یا-گندم



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر