شنبه، فروردین ۰۹، ۱۳۹۳

آقای جمهوری اسلامی ما سوختیم حداقل نگذارید نسل بعدی بسوزد


چند وقتی هست که به مسابقات و رقابت هایی که اینور آب و در این کشور ها درحال انجام شدن است دقت میکنم . جوانان و نوجوانان بدون داشتن دغدغه چیزی در ان شرکت میکنند و هدفشان پس از رقابت، لذت بردن از برنامه ای است که در ان هستند.
معمولا اکثر مسیحی و گاهی یهودی و یا مسلمان هستند ولی بدون طلب کمک از ائمه معصومین و یا دخیل بستن به اعتقاداتشان در مسابقه شرکت میکنند و اگر هم برنده شوند ، این موفقیت را به هیچ جایگاه فرا انسانی و یا الهی و یا کمک انبیاء و امامان ربط نمیدهند واز برنامه ریزی ها و تمرینات و رهنمود های مربیان خود سخن میگویند و مدال یا جام خود را به هیچ جایگاه لشکری و یا کشوری تقدیم نمیکنند که ان جایگاه ها اتفاقا این قهرمانان را برای تبلیغات انتخاباتی آینده خود استفاده میکنند.
از کودکی به جای زندگی با مرگ و غم و گریه اشنایمان کردید و با فشار های حکومتی و مذهبی و با دشمن سازی های خیالی همیشه در شرایط بحران زندگی کردیم. زمانی که همه هم سن و سالان ما در دنیای متمدن به فکر زندگی ، خوشی و پیشرفت بودند ما در حال رقابت شدید با همدیگر برای موقعیت هایی بودیم که حکومت بی توجه به استاندارد های جهانی و یا حتی افزایش کمی آنها و یا برای بدست آوردن روزانه ای برای نفس کشیدن مشغول شدیم و بهترین سالهای جوانی و عمر خود را در بدترین شکل ممکن گذراندیم .

حال با گذشت این سالها و غیر قابل بازگشت بودن سالهای عمر من و امسال من و سالهای کودکی و نوجوانی ما و به قولی سوختن که چه عرض کنم جزغاله شدن ما تنها امید این میتواند باشد که نسل و نسل های بعدی به بلاهایی که ما را بدان دچار کرده بودند، دچار نشوند و حداقل آنها نسوزند.    

پنجشنبه، اسفند ۲۲، ۱۳۹۲

فرصت ها را ارج نهیم

همیشه عده ای ماهیگیران آبهای گل آلود ماهری در هر جامعه وجود دارند که برای ادامه حیات خود از هر کاری برای بهم ریختن شرایط متعادل جامعه استفاده می کنند و نسبت به موقعیت و نفوز خود در حاکمیت دست به هر کاری میزنند که مسیر رفتاری حکومت را در جهت منافع خود تغیر دهند .

در این میان معمولا این جامعه و مردم و منافع ملی یک کشور است که تحت تاثیر این قیل و قال ها قرار میگیرند که هر کس از هر تریبونی که میتواند و بدون داشتن مجوز و  وجاهت قانونی منافع گروهی خودشان را منتشر کنند  ودر نتیجه جامعه متضرر میشود . زمانی که بایستی دولت و حاکمیت به منافع ملی فکر کنند و یا به دنبال گسترش روابط و گسترش مناسبت اقتصادی و سیاسی با توجه به اتفاقات روزمره جهانی باشند، مجبورند پاسخ گوی رفتارهای ناشایست عده ای که همیشه در اقلیت و در تمامیت خواهی هستند، باشند و به خاطر همین مسائل ، فرصت هایی طلایی را در جهت منافع ملی و گسترش مناسبت بین المللی همیشه از دست میدهند.
برای مثال با توجه به کدر شدن روابط روسیه و اتحادیه اروپا و ترس اتحادیه اروپا از تغییر سیاست های انرژی روسیه نسبت به فروش گاز و انتقال ان به اتحادیه اروپا، ایران میتوانست به عنوان بهترین آلترناتیو وارد عمل شود و با بستن قرار دادهایی مناسب و معقولانه ، گامی مهم در رشد اقتصادی و حتی وابستگی های سیاسی غرب به ایران را بردارد و نه اینکه به خاطر رفتار عده ای که برای تخته نشدن کسب و کارشان بیانات و تبلیغات ضد غرب و غرب ستیزی راه انداخته اند و یا دولت را مورد هجمه های خود قرار میدهند مشغول شود و فرصت سوزی برای منافع ملی ایجاد شود. آنهم در چنین شرایطی که مهمترین دغدغه مردم و در نتیجه دولت بحران اقتصادی داخلی و بحرانی هست که در نتیجه ۸ سال چنین رفتارهایی کاملا غیر دیپلماتیک و غیرعلمی کشور را به این سرانجام رسانیده است .