یکشنبه، خرداد ۲۰، ۱۳۹۷

قدم اول ، ریاضت ابی

این خیلی خوب هست که همه ما دربرابر انواع اتفاق ها، بحران ها و ... موجود در ایران منفعل نیستیم واکنش نشان میدهیم و سعی در چاره اندیشی و کمک به ان را داریم، اما یادمان میرود که ما متخصص همه چیز نیستیم و در بیشتر موارد بجای کمک به حل آن ، با انتشار اطلاعات غیر واقعی وغیرعلمی ، بر شدت ان می افزاییم
بحران آب که حال تبدیل به معضل منطقه ای شده و دارد به سمت تبدیل شدن به یک بحران اجتماعی میشود، نیز از این قائده مستثنی نیست. ورود شورای امنیت ملی به این بحران هم نشانه خوبی میتواند باشد که این بحران در سطوح عالی نظام در حال بررسی است اما بهتر بود که به کارشناسان آب و محیط زیست سپرده میشد و این ورود شورای امنیت ملی متاسفانه به تشدید بحران خواهد انجامید و چه بسا فعالین در این زمینه را تبدیل به افرادی خواهد کرد که علیه امنیت ملی اقدام کرده اند. یعنی باز بحران در بحران در بحران
واقعیت این است که ما هم اکنون با تراز منفی آب روبرو هستیم و تا زمانی که نتوانیم این تراز را با مصرف بهینه و مدیریت منابع ابی و آبخیزداری صحیح به سمت صفر و مثبت هدایت کنیم، مجبور به ریاضت های کشاورزی و صنعتی در مصرف آب هستیم.
این ریاضت ها میتواند شامل قطع تولید محصولات غیراستراتژیک و پر مصرف (ابی) در کشاورزی تا تعطیلی بخشی از زمینهای زیر کشت مخصوصا زمینهایی با آبیاری سنتی پیش رود.
بایستی تعارف ها کنار گذاشته شود و حال که شورای امنیت ملی وارد کار شده، حداقل از کارشناسان کشاورزی، آب و محیط زیست مشورت گیری نماید و در جهت حل علمی و فنی این بحران اقدام کند وگرنه تصمیمات سو، مجددا هم هزینه هایی را تحمیل خواهد کرد که در عمل بی نتیجه خواهند بود و هم به تشدید بحران های مهاجرتی و اجتماعی دامن خواهد زد.
توضیح عکس: تالاب قوریگل در ۳۰ کیلومتری جنوب شرق تبریز - ایران که ۹۰ درصد ان خشک شده است.




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر