به یقین جیب تان پور از پول هست و یخچال تان پر
از گوشت ، در آمدتان تامین کننده تمام نیازهای خانواده تان و پس اندازی در
بانک ، بیمه ای مطمئن دارد ، احساس رضایت و شادابی در زندگی . به یقین
آزادانه فکر میکنید ، تفریح میکنید و عقاید تان را به آزادی بیان میکنید ،
به یقین از امنیت جانی ، مالی و فکری بالایی برخوردارید ، فرزندتان
دارای امکانات آموزشی و پرورشی مکفی میباشد و در فضاهای سالم و به دور از فساد و
ارعاب و به دور از خشونت پرورش مییابد . به یقین مادر، خواهر و یا همسرتان در
مجالس آزادانه رقص و پای کوبی میکنند و ترس و واهمه ای از هجوم افرادی و تجاوز و ....
ندارید . به یقین زمانی که دچار مشکل قضایی میشوید بدون ترس از تغییر جایگاه
شاکی و متهم به دادگاه میروید و وکیل تان آزادانه از شما به دفاع میپردازد . به
یقین در هر جا و در هر زمانی و در هر جایگاهی باشد به عنوان یک شهروند امکان تحقیق
در باره آمار و ارقام درآمدی کشورتان را دارید و در زمان انتخابات میتوانید حتی
خودتان کاندید شوید، میتوانید حزب تشکیل دهید و بر اساس قانون به سیاست آزادانه
بپردازید . به یقین به هر جای دنیا می خواهید میتوانید آزادانه سفر کنید و ویزا
دریافت نمایید ، و در آنجا به گرمی از شما و پاسپورت تان استقبال میشود . به
یقین از کنارتان پلیس رد شدنی احساس امنیت میکنید ، به یقین برای ایجاد و
شروع هر کاری به راحتی و بدون نیاز به خود کشی و شرایط عجیب و غریب از بانک وام کم
بهره دریافت مینماید بدون پارتی و رشوه ، به یقین پس از اتمام تحصیل تان بر
حسب قانون و نیاز جذب آموزش های قبل از شروع کار شدید و هم اکنون در حال جذب شدن
در محل کار اموزیتان هستید ، و به یقین بر اساس تخصص تان جذب کار میشوید نه
بر اساس اندازه ریش و جای مهر بر پیشانیتان . به یقین ، به یقین و ....
به یقین اگر جواب شما به این سوالات مثبت است
یا در ایران زندگی نمیکنید و یا اینکه از همپالگیهای این رژیم آخوند و جنایتکار
میباشد ، بله شما .... . نگویید که ما کارو کاسبی خود را داریم و با کسی کاری
نداریم، زیرا در چند قدمی شما هزاران نفر به این سوالها جواب منفی میدهند . شما ای
هم که استثنا هستید جز ۱ % جامعه را هم تشکیل نمیدهید و خودتان میدانید که مجبور
به دیدن دم خیلی ها هستید ، و در خیلی جاها مجبور به کوتاه آمدن . شاید بگوید زندگی ما هیچ مشکلی ندارد و ما با نظام هیچ ارتباطی
نداریم، درست است ، اما میدانید که فرزند شما نیز در این کشور پرورش مییابد و
تحت تاثیر محیط قرار خواهد گرفت ؟
از همه اینها بگذریم . آیا اینجا موطن و زادگاه
شما نمیباشد ؟ اینجا خانه شما نیست ؟ آیا با کسانی هم که در خانه شما وارد شوند و چنین رفتاری داشته باشند به چنین خونسردی برخورد خواهید
کرد ؟
آیا نه اینست که سرزمین و آب و خاکمان
امانتی هست که ما نیز بایستی به فرزندانمان بهتر از گذشته اش هدیه
کنیم ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر